Las Fallas 2018 - De laatste week

Helaas hadden wij tijdens de drukte geen enkel minuutje meer kunnen vinden om een liveblog te maken zoals vorig jaar. 

Dus noemen we het nu maar een reisverslag van de laatste week. Dat ik niet meer van dag tot dag weet wat er exact is gebeurd, hoe de mascletà was en hoeveel Agua de Valencia we hebben genuttigd, zullen jullie begrijpen. Wil je weten hoe we onze eerste dagen in Valencia hebben beleefd? Dat kun je hier lezen.

Op 14 maart in de middag zijn we in een typisch Spaanse eettent beland met Spaanse en Nederlandse bekenden én onbekenden van ons. In twee woorden: chaos en gezelligheid. Zo'n plek waar je normaal geen Nederlanders tegenkomt. Het zit vol met Spanjaarden in Las Fallas stemming want morgen gaat het beginnen. Er wordt de hele middag Spaans gesproken en ook al verstaan we het niet, begrepen we elkaar wel.

In de avond van 14 maart is er een Correfoc bij één van de vele Falla verenigingen. Vorig jaar begon ik deze chaotisch lijkende vuurparades enorm te waarderen en deze Correfoc bevestigde dit weer eens. De muziek, het rondrennen met vonkenregens, de authentieke sfeer die eromheen hangt is geweldig. Als je geluk hebt (Of pech, het is maar net hoe je het bekijkt) kan je heel dichtbij of zelfs ertussen komen om te filmen of foto's te nemen. Denk niet dat je een neutrale toeschouwer bent want ze komen ook gewoon op jou af rennen met hun vonkenspuiters. 

Of het een drankje te veel was weet ik niet maar die nacht lig ik wakker van ritselende geluiden in ons appartement. In ons verslag van de eerste dagen kun je lezen dat wij een tijdelijk huisdier hadden en het beeld van de eerste ontmoeting met Mr. Goor waarin we -net wakker- oog in oog met elkaar stonden staat me nog bijzonder helder op het netvlies. Tevens heb ik gezien hoe snel deze beesten kunnen zijn en in de nacht van 14 maart maak ik al snel de link tussen de snelle ritselende geluiden en Mr. Goor. Ik durf het licht niet aan te doen. Bang voor het schouwspel wat zich in mijn gedachten afspeelt: Verschillende, of misschien wel een stuk of 10 kakkerlakken die in vol ornaat over het laminaat rennen, alsof het appartement van hun is.

Nadat ik mezelf in 10 minuten helemaal gek heb gemaakt zet ik mijn bril op en doe ik voorzichtig het licht aan. Ik kijk niet in één keer over de hele vloer maar voorzichtig en met een schuin oog probeer vol afgrijzen steeds een vierkante meter verder te kijken.
Niets. Geen grote gore zwarte rennende krengen. Nergens.
Het geritsel blijft gewoon doorgaan.
Waar zitten jullie? Zodra ik er nu nog meer dan één tegenkom verhuizen we beslist naar een ander appartement, ook al ligt dat in Alicante.

Inmiddels klaarwakker kom ik tot de ontdekking dat het geritsel niet van de vloer komt, maar van boven. Ik hou het op muizen die tussen het plafond rondrennen. Dat is de conclusie. In dat opzicht zijn muizen eigenlijk hele lieve aaibare beesten met leuke snorharen die korte metten zouden maken met Mr.Goor, mochten ze er één tegenkomen. Opgelucht val ik in slaap. De rest van de vakantie heb ik geen geluiden meer gehoord.

De mascletà van 15 maart was een regelrechte topper. De harde eindklap zal ik niet zo snel meer vergeten. Grootmeester Ricasa laat van zich horen. Dit was een mascletà ter ere van de om het leven gekomen medewerker van Ricasa, enkele dagen ervoor, tijdens een explosie op de plek waar het vuurwerk gemaakt wordt. De emotie droop ervan af. Niet alleen tijdens de mascletà maar ook ervoor tijdens de minuut stilte. 

Om middernacht kwam de "ontwaking van Las Fallas" met een pyrotechnisch spektakel door -wederom- pirotecnia Ricasa, om middernacht op Plaza Del Ayuntamiento. Qua vuurwerk was dit voor mij één van dé hoogtepunten van Las Fallas 2018, zonder enige twijfel. Wat een geweldige stijl laat dit bedrijf toch iedere keer weer zien. Het is mooi dat Ricasa de laatste jaren de specials verzorgd, zoals de mascletà vertical tijdens het openingsweekend of deze ontwaking van Las Fallas maar stiekem hoop je toch weer dat we hem nog maar weer een keertje in actie zien tijdens de Nit Del Foc.

De volgende dag is het druk geworden in Valencia en het lijkt wel alsof er meer Nederlanders zijn dan ooit. Bocht 7 zit helemaal vol, de Valenciaanse vlag wappert in de wind, eten en drinken wordt gedeeld. Goed om te zien dat Spanjaarden en Nederlanders zich moeiteloos mengen en gezamenlijk wachten op hun gedeelde passie, de mascletà. Na afloop komen we met een leuke groep Nederlandse liefhebbers bij de bekende tapas-en-drankjes bar in de rivierbedding terecht waar we praktisch de rest van de middag in de zon hebben doorgebracht, gekeuveld, tapas gegeten en een drankje gedronken. Een kijkje in de rivierbedding waar het vuurwerk opgesteld stond, gaf ons weinig hoop. Volgens mij heb ik nog nooit zo weinig zien staan hier. Soms kun je je daar in vergissen en komt er toch weer een prima show uit.

De avond van 16 maart is een drukke en zeker een leuke avond. Hij begint bij een geweldige Correfoc op Plaza Segovia, daarna een hele goede mascletà nocturna bij een vereniging in dezelfde buurt. Wij waren met een gezelschap van ongeveer 10 mensen en met drie verschillende taxi's gingen we richting een prima restaurant vlakbij de plek waar vannacht de siervuurwerkshow wordt afgestoken. Een mindere vuurwerkshow helaas, maar dat mag de pret niet drukken. Wat een mooie middag en avond hebben wij gehad, waarvoor dank allemaal!

17 maart is altijd een mooie dag. Dan is het de eerste dag van het bloemenoffer en loopt de hele stad vol met duizenden Fallera's, muziekbandjes en leden van Falla verenigingen. Dat geeft de stad een écht Las Fallas sfeertje. Dat je niet meer fatsoenlijk en binnen enig normaal tijdsbestek van A naar B kan komen, ook al liggen A en B niet meer dan 30 meter uit elkaar, moet je gewoon voor lief nemen.

Niet te geloven, in de twee dagen van het bloemenoffer, 17 en 18 maart hebben er maar liefst 105.648 mensen meegelopen met de parades naar Plaza de la Virgin. Fallera's, Fallero's, leden van de vereniging en muziekkorpsen. Gezamenlijk hebben zij 55.153 boeketten met anjers gebracht naar het houten Maria beeld die stond opgesteld op het plein. Wil je dit een keer in het echt zien, neem gerust de tijd. Het bloemenoffer is één van de meest populaire evenementen van Las Fallas en het is twee dagen lang onafgebroken druk rondom Plaza de la Virgin.

Tijdens het wachten op het plein op de mascletà begint het te regenen en begint het zelfs een beetje koud te worden. Er zijn maar twee mensen op het plein die alleen maar een t-shirt aanhebben en daar ben ik er één van. Optimistisch vertrokken vanmorgen. Die tweede is een die-hard en ik ben blij dat iemand mij een veel te grote maar zeer welkome sweater leent. Het publiek begint om 13:30 te fluiten. Zij willen niet dat de mascletà nat wordt en dat hij nu al wordt aangestoken. Dat is uitgesloten. 14:00 is 14:00. Net na de mascletà wordt het weer droog.

In de avond vertrekken wij met -alweer een leuk reisgezelschap- met de metro richting het strand waar wij eerst getuige zijn van een mascletà nocturna. Blij dat ik oordoppen in heb, dit was tegen het onbeschofte aan. Even goed schrikken als één van de vlinders over het hek wordt geslingerd en nét achter mij klapt. Vervolgens brengen we een bezoek aan de verlichte straat van Falla Malvarrosa. Een hele mooie straat, vergelijkbaar met de straten van Falla Cuba en Sueca, maar alleen een heel stuk rustiger. Sterker nog, hier kun je gewoon lopen. We slenteren wat door de prachtige straat, bestellen een mojito en pakken de taxi richting Ruzafa van waaruit langzaamaan de gang wordt gezet naar de plek van waar we de vuurwerkshow gaan bekijken. Die is al een heel stuk beter dan de nacht ervoor.

18 maart: Gezelligheid op het plein tijdens het wachten op de mascletà van Valenciana. En dit was wat mij betreft de allerbeste die we hebben gezien tijdens Las Fallas 2018: Fenomenaal! In de middag bezoeken wij prijswinnaar Falla Convento Jerusalen en de gigantisch grote Falla op Plaza Del Pilar. Die avond ontdekken wij restaurant Sierra de Aitana vlakbij Plaza Del Ayuntamiento en die gaan we binnenkort zeker vermelden in het overzicht van onze favoriete restaurantjes. De nacht wordt laat en wederom leuk met goed gezelschap en een hele mooie Nit Del Foc die voor het eerst in de geschiedenis door een vrouw, pirotecnia Marti, is geschoten.

Ik bedenk me de volgende morgen dat 10 dagen heel snel kunnen gaan en dat het alweer de laatste dag is. Aan al het mooie komt een eind. Na de laatste mascletà op het plein (Een muur van rook en snippers, dat is het eerste waar ik aan denk) lopen we in een lange stoet Nederlanders naar de straten van Ruzafa, waar we nog een aantal mascletàs kunnen bekijken. Overal in de stad horen we het gebulder van vuurwerk. Na 15:00 en de bekende mascletà bij de markthal van Ruzafa, wordt het stil in de stad. Voor ons altijd een moment waarop we realiseren dat het weer zo goed als afgelopen is. Vanavond worden alle Falla's verbrand en morgen is de stad weer gewoon een stad. Wij wandelen richting ons appartement waar we in een nabijgelegen restaurant een paella Valenciana -de vierde deze vakantie- nemen. Dit restaurant heeft het helaas niet gehaald tot in ons overzicht favoriete restaurantjes. Paella Valenciana hoort niet naar badschuim te smaken. 

Wij spreken in een buitenwijk af waar we in de avond een mascletà gaan bekijken. Deze wordt veel later afgestoken dan wij dachten. We nemen afscheid van een deel van ons reisgezelschap van de afgelopen dagen, waarvan er veel voor de eerste keer in Valencia waren tijdens Las Fallas. Hopelijk enthousiast geraakt...waarschijnlijk wel!

Later die avond belanden wij met een ander Nederlands stel op een terras -zomaar ergens in de stad- en drinken we mojito fresa. We brengen een laatste bezoek aan de nabijgelegen enorme Falla Plaza Del Pilar die binnen enkele uren verbrand zal worden, net als alle anderen. We nemen nog een mojito fresa. Het wordt een leuke avond en wij vinden het jammer dat we de volgende morgen heel vroeg moeten vliegen, anders hadden we het beslist later gemaakt. Inmiddels zijn de cremàs van de Falla's infantil begonnen. Overal om ons heen zijn vuurwerkshows te horen. Tijd om afscheid te nemen. 

We slaan de vuurwerkshow en cremà op Plaza Del Ayuntamiento over en staan rond middernacht in l'Eixample om de cremà van de Falla bij de markthal van Colon te bekijken. De stad hult zich in as, onderweg naar ons appartement en krijgt de kenmerkende sfeer van de nacht van de Cremà. Overal hoor je vuurwerk, overal hangt een waas van rook. Wij lopen langs onze 'eigen' Falla Plaza Lope de Vega en bij navraag blijkt dat deze als allerlaatste wordt verbrand, rond 03:00. We hadden het graag willen zien, maar helaas, wij liggen op tijd op bed vanavond want voor morgenochtend vroeg hebben wij voor de eerste keer deze vakantie een wekker gezet...

We worden nog wel eventjes wakker gemaakt door de traca van de cremà van onze eigen Falla en dat is meteen onze laatste herinnering aan Las Fallas 2018.

Las Fallas 2018 was voor ons een geweldige editie die we samen met veel nieuwe mensen maar ook oude bekenden en vrienden hebben beleefd. Iedere dag was er één met hoogtepunten en leuke interactie. Wachtend op het plein voor de mascletà, een gezamenlijk etentje of drankje, een ontmoeting -ergens bij een straatvuurwerkshow-, het gezamenlijk slenteren van A naar B of naar iemands appartement voor een uitstekende pasta. Soms een knikje naar elkaar na de mascletà om elkaar te laten weten dat het muy bueno was en soms een omhelzing. Iedere ontmoeting en interactie was weer anders maar stuk voor stuk goud waard. Wij willen iedereen die met ons Las Fallas 2018 hebben beleefd, bedanken voor de leuke tijd die we hebben gehad.